Sidro

Uit NeBelEx Wiki
(Doorverwezen vanaf Sidro-arrest)
Ga naar: navigatie, zoeken

Hof van Cassatie, 15 september 1970

Uitspraak

2e Kamer.

15 september 1970.

  • Voorzitter, de H. de Waersegger, raadsheer waarnemend voorzitter.
  • Verslaggever, de H. Trousse.
  • Gelijkluidende conclusie, de H. Depelchin, advocaat-generaal.
  • Pleiters, de HH. Lucien van Beirs (van de balie bij het Hof van beroep te Brussel) en Fally.


Partijen

  • Naamloze Vennootschap « SOCIÉTÉ INTERNATIONALE. D'ÉNERGIE HYDRO-ELECTRIQUE (SIDRO) »,
  • BELGISCHE STAAT, MINISTER VAN FINANCIËN.


ARREST (vertaling)

HET HOF ;

Gelet op het bestreden arrest, op 28 mei 1969 door het Hof van beroep te Brussel gewezen ;


Over het middel afgeleid uit de schending van de artikelen 34, § 1 , en 35, § 11 , van de wetten betreffende de inkomstenbelastingen, gecoördineerd bij het besluit van de Regent van 15 januari 1948, en gewijzigd bij artikel 18 van de wet van 8 maart 1951 wat voornoemd artikel 35 betreft,

  • doordat, op het betoog van eiseres bij conclusie dat de voorwaarde van aanslag in het buitenland vervuld was zodra het bewezen was dat het in het buitenland behaalde inkomen aldaar de normale aanslagregeling had ondergaan, ook al genoot het inkomen belastingvrijdom of werd het vrijgesteld op grond van deze buitenlandse regeling, en nadat zij had aangetoond dat het inkomen dat te haren laste voor het maximum percentage werd belast inderdaad belastingvrijdom genoot krachtens de normale aanslagregeling die in het land van herkomst van dit inkomen gold, het bestreden arrest beslist dat voornoemde wettelijke bepalingen « de vrijstelling of de belastingvrijdom in het buitenland geenszins gelijkstellen met de inning van de belasting in het buitenland » en dat, derhalve, het inkomen dat geen aanleiding heeft gegeven tot een werkelijke inning van de belasting niet kan worden beschouwd alsof het daar werd belast,
  • terwijl de uitdrukking « in het buitenland belast inkomen » niet anders wordt omschreven in deze wettelijke bepalingen en dus moet worden uitgelegd in de gebruikelijke zin van haar bewoordingen volgens welke een inkomen dat belastingvrijdom geniet of van belasting wordt vrijgesteld met een belast inkomen moet worden gelijkgesteld, daar « vrijstelling als betaling geldt » zoals het gebruikelijk is in elke aangelegenheid waar er een risico voor dubbele belasting bestaat, zodat het bestreden arrest, door de toepassing van deze bepalingen te onderwerpen aan het bewijs van een werkelijke aanslag in het buitenland, deze bepalingen heeft miskend :


Overwegende

  • dat de in het middel aangeduide wettelijke bepalingen de verlaging van het aanslagpercentage, dat ze vaststellen, onderwerpen aan de voorwaarde dat de in het buitenland behaalde inkomsten aldaar zouden worden belast;


Overwegende echter

  • dat de bedoelde bepalingen voor deze voorwaarde geen enkele modaliteit voorschrijven in verband met de aard, de vorm of het bedrag van de aanslag in het buitenland, dat hieruit blijkt dat een inkomen moet worden beschouwd als belast in het buitenland, in de zin van deze bepalingen, wanneer het onderworpen wordt aan een belastingregeling in het land van herkomst ;
  • dat door te beslissen dat eiseres geen recht had op de verminderde percentages, op grond alleen dat het in feite vaststaat dat de meerwaarde die zij verwezenlijkte op de aandelen Mexican Light niet werd belast in het buitenland, zonder na te gaan of genoemde meer waarde was onderworpen aan een belastingregeling in het land waar zij werd verwezenlijkt en of het ontbreken van aanslag zijn oorzaak niet vond in de wettelijke bepalingen van die belastingregeling, het arrest zijn beschikkend gedeelte niet wettelijk heeft verantwoord;


Dat het middel gegrond is ;


Overwegende

  • dat het arrest, benevens de beslissing waarop het aangenomen middel betrekking heeft, een andere beslissing bevat, waarbij wordt verklaard dat de litigieuze inkomsten in het buitenland werden behaald ;
  • dat deze laatste beslissing, uit het oogpunt van de omvang van de uit te spreken cassatie, geen beschikkend gedeelte vormt dat verschilt van datgene dat wordt bestreden;
  • dat ertegen, immers, geen voorziening kon worden ingesteld noch door eiseres, vermits het in overeenstemming was met haar conclusie, noch door verweerder, bij gebrek aan belang, vermits het arrest het beroep van eiseres verwierp ;


Om die redenen,

  • vernietigt het bestreden arrest;
  • beveelt dat van dit arrest zal worden gemaakt op de kant van de vernietigde beslissing;
  • veroordeelt verweerder in de kosten;
  • verwijst de zaak naar het Hof van beroep te Luik.

Aantekeningen

Zie ook