Introductie

Verordening (EU) nr. 650/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 4 juli 2012 betreffende de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen en de aanvaarding en de tenuitvoerlegging van authentieke akten op het gebied van erfopvolging, alsmede betreffende de instelling van een Europese erfrechtverklaring^[1]

Samenvatting inhoud

De verordening heeft tot doel uniforme regels vast te stellen voor het toepasselijke recht met betrekking tot de afwikkeling van nalatenschappen binnen de Europese Unie waar meer lidstaten bij zijn betrokken. Dit kan bijvoorbeeld van belang zijn als de erflater in meerdere lidstaten goederen bezit. Het voorstel harmoniseert niet het (materiële) erfrecht van de lidstaten.

De praktijk is nu dat de bestaande verschillen tussen lidstaten er toe leiden dat op een nalatenschap verschillende nationale regels moeten worden toegepast. Deze verschillende regels vormen een belemmering voor een adequate afwikkeling van de nalatenschap.

Het voorstel neemt de laatste gewone verblijfplaats als uitgangspunt. Wel wordt in het voorstel de mogelijkheid gecreëerd dat de erflater zelf vooraf een zogenoemde rechtskeuze kan maken, het recht uitkiest dat op de nalatenschap van toepassing zal zijn, de erflater kan een keuze maken voor het recht van de staat waarvan hij de nationaliteit bezit.

Daarnaast zijn er lidstaten die voor het bepalen van het toepasselijk recht een onderscheid maken tussen roerende en onroerende zaken, waardoor de afhandeling van een erfenis bestaande uit roerende en onroerende zaken niet volgens hetzelfde recht kan plaatsvinden. De verordening gaat uit van een eenheidsstelsel, dat betekent dat de afhandeling van de nalatenschap van roerende en onroerende zaken volgens hetzelfde recht kan plaatsvinden.

De verordening bevat behalve regels omtrent het vaststellen van het toepasselijk recht voor de afhandeling van erfenissen ook regels over de wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen op het terrein van het erfrecht en authentieke akten. Ten slotte wordt een uniform model voor een Europese verklaring van erfrecht voorgesteld. Hiermee kan worden aangetoond dat men erfgenaam is en daarmee recht heeft op (een deel van) de nalatenschap.

Aantekeningen